Σάββατο 3 Σεπτεμβρίου 2011

Οτι να ΄ναι

Πίνω και η μύτη μου τρέχει τρελλά
Τρεκλίσω αλλα μαζεύω κλαδιά.
Χαιρετισμούς στους δικούς σας,
γελάω θα βάλω φωτιά.

Οι νεκροί τώρα συναντιούνται,
πλάσματα που η δύναμη διαπερνά,
η ομορφιά που έχουν ανάγκη
ο άνεμος,το φως,τα πουλια.

Ο αστρικός στόλος θα σπάσει
τα δέντρα γεννάνε κλαδιά
η ομορφιά που 'χουν ανάγκη
η γρύλοι,τα μυρμήγκια,τα παιδιά.

Σηκώνομαι και βγαίνω στο δρόμο
το ξέρω χίμαιρες κυνηγώ.
Το νιώθω πως είμαι λιώμα
στοχεύω ο βλάκας στο κενό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου