Αλήτης

Ερωτας δίχως δάκρυ δεν υπάρχει
το ένοιωσα μαζί σου αυτό καλά,
το ξέρω σε πληγώνω κάθε βραδυ
είμαι ένας αλήτης τελικά.

Δεν θα βρείς άλλο μάγκα σαν εμενα
σε κρατάω στο βάθος της καρδιας
το βλέμμα το γλυκό σου μην γυρίζεις
το νιώθω πως ακόμα μ'αγαπάς.

Το ξέρω ότι είμαι ένας αλήτης
μα πάντοτε θα σε κρατώ σφιχτά.
Και μάθε το πως δεν θα σε προδώσω,
γλυκιά μου μεθυσμένη αστροφεγγιά.

Όντως δεν περνάμε καλοκαιρια,
φυσάει "φτινωπορινος" βόρειας.
Η άνοιξη θα αργήσει ίσως να 'ρθει
και κρυώνουνε τα φύλλα τις καρδιας.

Κατάλαβε λοιπόν πως είμαι αλήτης
μα πάντοτε θα σαγαπώ τρελα
και μάθε το πως δεν θα σαφήσω,
μικρή μου λυπημένη παναγια.